Ik ben er nu wel achter dat verveling en het missen van aandacht een combinatie is die tot problemen leidt. Zodra deze combinatie er niet is, dan gaat het goed. Een half uurtje wandelen lost veel op, maar niet alles natturlijk. Dus het is beter te kiezen voor een dagje thuisblijven (waardoor de papegaaien afleiding hebben) als kiezen voor een half uurtje wandelen buiten en vervolgens ze weer alleen laten. Verder doet een spelletje wonderen, maar ook kranten scheuren en takken knippen.
Ik moet me meer bewust zijn van de tijd die ik met hen doorbreng. Het is niet zo dat je continu met de vogels bezig moet zijn, maar het feit dat ze uit hun kooi kunnen, ik rond loop, is al voldoende om leukere huisgenootjes te zijn.
Dit is niet een blog over papegaaien, waarbij alles zo goed gaat, ze zo lief, mooi, slim e.d. zijn. Die websites zijn er al genoeg. Nee, dit wordt de realiteit over het houden van een mannelijke blauwvoorhoofd amazone, de zogenaamde pittige amazonesoort, die extreem agressief kan zijn. Ik start dit blog op het moment dat ik het eigenlijk allemaal niet meer weet, en mijn zoektocht begint naar een oplossing.
Blauwvoorhoofdamazone
woensdag 20 februari 2013
Aandacht en verveling
Labels:
aandacht,
amazonepapegaai,
grijze roodstaart,
spelen,
verveling
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten