Ja, gekker moet het toch echt niet worden. Max ging vandaag vanaf de grond over in de aanval. Ik was met de vuilzak bezig, iets wat hem meestal wel triggert. Plotseling vliegt hij van zijn standaard en komt op de grond terecht. Als haan stapt hij rond. Dan heeft hij ineens in de gaten dat ik ook aanwezig ben. Hij komt op me af als een gans die de aanval inzet. Ik heb hem voorzichtig met de mop de juiste ringen op gewezen. Gelukkig koos hij voor de veiligheid van zijn kooi.
Als ik hem zo bekijk vind ik hem wel heel dapper, een kleine vogel heel kwetsbaar eigenlijk op de grond. Ik kan me voorstellen dat een vreemde, of een inbreker bijvoorbeeld, behoorlijk schrik kan hebben van deze kleine groene, dappere krijger.
Dit is niet een blog over papegaaien, waarbij alles zo goed gaat, ze zo lief, mooi, slim e.d. zijn. Die websites zijn er al genoeg. Nee, dit wordt de realiteit over het houden van een mannelijke blauwvoorhoofd amazone, de zogenaamde pittige amazonesoort, die extreem agressief kan zijn. Ik start dit blog op het moment dat ik het eigenlijk allemaal niet meer weet, en mijn zoektocht begint naar een oplossing.
Blauwvoorhoofdamazone
woensdag 6 maart 2013
Grondaanval
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten