Bij het schrijven van dit stukje, zie ik dat ook de grijze roodstaart in de rui is. Dat betekent voor haar altijd dat ze wat knorriger is en niet aangeraakt wil worden. Oppassen geblazen dus.
Dit is niet een blog over papegaaien, waarbij alles zo goed gaat, ze zo lief, mooi, slim e.d. zijn. Die websites zijn er al genoeg. Nee, dit wordt de realiteit over het houden van een mannelijke blauwvoorhoofd amazone, de zogenaamde pittige amazonesoort, die extreem agressief kan zijn. Ik start dit blog op het moment dat ik het eigenlijk allemaal niet meer weet, en mijn zoektocht begint naar een oplossing.
Blauwvoorhoofdamazone
vrijdag 19 oktober 2012
Ruien
De amazone is in de rui. Overal liggen veren en dwarrelen groene pluisjes. Deze rui zou reden kunnen zijn, dat Max minder hormonaal is. Want rui en voortplanting gaan niet samen. De hormonen spelen een belangrijke rol bij het verenkleed van de papegaaien. Het verenpak verandert, afhankelijk van het seizoen. Mijn plan was om als het vertrouwen tussen de amazone en mij wat verbeterd was, hem weer te knippen. Vrij op een boomtak zitten, was voor hem ook altijd veel lol en plezier. Ik wacht er nu toch maar even mee. Ik ben bang voor bloedveren (dat is een veer die nog niet helemaal uitgegroeid is. Het bloedvat is dan nog open. Als je dan gaat kortwieken, knip je dat vat in feite door, en gaat de veer bloeden.)
Bij het schrijven van dit stukje, zie ik dat ook de grijze roodstaart in de rui is. Dat betekent voor haar altijd dat ze wat knorriger is en niet aangeraakt wil worden. Oppassen geblazen dus.
Bij het schrijven van dit stukje, zie ik dat ook de grijze roodstaart in de rui is. Dat betekent voor haar altijd dat ze wat knorriger is en niet aangeraakt wil worden. Oppassen geblazen dus.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten