Wat nu weer? Noa jaagt Max steeds weg, waarna er soms een heuse vechtpartij met veel geschreeuw ontstaat. Meestal besteed ik er niet te veel aandacht aan. Het valt me op dat Noa best een pittig tantetje is. Ze heeft minder last van haar pootjes nu ze voldoende vitamine D door middel van de daglichtlamp, krijgt. Ze wil vaker spelen, klimmen en ook ergens in bijten. steeds vaker probeert ze ook over de grond allerlei avontuur te zoeken. We spelen vaak met de bal, of gaan naar buiten. Max wil dan rustig even slapen.
Maar wat moet ik met dat vechten aan? Moet ik wel ingrijpen, of juist niet.
Dit is niet een blog over papegaaien, waarbij alles zo goed gaat, ze zo lief, mooi, slim e.d. zijn. Die websites zijn er al genoeg. Nee, dit wordt de realiteit over het houden van een mannelijke blauwvoorhoofd amazone, de zogenaamde pittige amazonesoort, die extreem agressief kan zijn. Ik start dit blog op het moment dat ik het eigenlijk allemaal niet meer weet, en mijn zoektocht begint naar een oplossing.
Blauwvoorhoofdamazone
donderdag 9 mei 2013
Vechtende papegaaien
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten