Vandaag tref ik zoveel mogelijk voorbereidingen op de komst van de logees: een grijze roodstaart en een Venezuela amazone. Jaarlijks komen die twee voor een vakantieperiode van drie weken bij ons logeren. Om het voor mijn eigen papegaaien zo rustig mogelijk te laten verlopen, begin ik al een week van tevoren met het verplaatsen van de kooien. De kooien moeten elk ongeveer een meter verschuiven, maar toch, je kan het maar eng vinden. Stopcontacten afgedicht, snoeren weggewerkt, enzovoort.
Het is ook fijn om alles gelijk goed schoon te maken, want straks heb ik het druk genoeg met vier papegaaien in huis. Het valt mij op dat ik rustig de klimboom kan schoonmaken ookal zit Max er bovenop. Hij observeert mijn bewegingen maar is niet agressief. Vorig jaar rond deze tijd was dit echt onmogelijk en liep ik met een grote boog om hem heen. Volgens de theorie van de hondenfluisteraar (ik weet het, een papegaai is geen hond) moet je door je gedrag en houding geen angst of zenuwachtigheid uitstralen. Ik pas dit steeds toe en toenemend zelfbewuster. Het werkt. Ik weet niet of dit het enige is, daar kom ik waarschijnlijk nooit achter, maar het heeft mij wel geholpen.
Dit is niet een blog over papegaaien, waarbij alles zo goed gaat, ze zo lief, mooi, slim e.d. zijn. Die websites zijn er al genoeg. Nee, dit wordt de realiteit over het houden van een mannelijke blauwvoorhoofd amazone, de zogenaamde pittige amazonesoort, die extreem agressief kan zijn. Ik start dit blog op het moment dat ik het eigenlijk allemaal niet meer weet, en mijn zoektocht begint naar een oplossing.
Blauwvoorhoofdamazone
zondag 26 mei 2013
Voorbereidingen komst logees
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten