Dit is niet een blog over papegaaien, waarbij alles zo goed gaat, ze zo lief, mooi, slim e.d. zijn. Die websites zijn er al genoeg. Nee, dit wordt de realiteit over het houden van een mannelijke blauwvoorhoofd amazone, de zogenaamde pittige amazonesoort, die extreem agressief kan zijn. Ik start dit blog op het moment dat ik het eigenlijk allemaal niet meer weet, en mijn zoektocht begint naar een oplossing.
Blauwvoorhoofdamazone
zaterdag 22 september 2012
Schreeuwen
Ik heb in de twee weken ontdekt dat de Amazone schreeuwt in en op zijn kooi en dat hij dat nauwelijks doet, wanneer hij op zijn klimboom zit. Ik vind het nogal frappant. Vanmiddag ontdekte ik eigenlijk het verschil. Van de week schreef ik al dat ik vind dat hij minder goed eet. Dus gaf ik hem eten en sloot hem op in zijn kooi, zodat hij niet afgeleid werd en rustig zijn pellets op kon eten. Toen ik daarna de kamer verliet, begon hij - geheel tegen wat ik de laatste dagen van hem gewend ben - klaaglijk te schreeuwen. Toen ik terug kwam gaf ik natuurlijk geen aandacht, maar ik zag wel dat hij weer plat op zijn stok zat te schreeuwen. Een half uur later heb ik hem uit de kooi gehaald, en meteen klom hij naar zijn klimstandaard. Als testje verliet ik weer de kamer, en ... je raad het al, er gebeurde niets. Geen geschreeuw, geen geflapper, niets. Ook nu ik dit stukje schrijf, in een andere kamer, geen geschreeuw. Kan toeval zijn, maar toch?
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten