Af en toe zie ik het helemaal niet meer zitten. Dan denk ik dat het niet zal veranderen. Hoe moet dit ooit weer goed komen? Ik moet Max steeds corrigeren, toespreken. Hij reageert wel goed, maar ik heb zoveel fouten gemaakt, dat ik denk dat het nooit meer goed komt. Ik wil veel, maar moet geduld hebben. Het is heel moeilijk als hij om aandacht schreeuwt en ik hem dat niet kan geven. Het is net als bij kinderen, ze zetten alles in strijd om de aandacht te krijgen. Ik kan en mag hier niet op reageren, maar het is heel erg moeilijk.
Ik heb lang gewacht tot dat Max zelf niet meer zei "koppie krauwen, kroelen, spelen" etc. Toen ben ik opgestaan heb gezegd "Krauwen" en ik heb z'n kop gekrauwd. Dat verliep goed. Zo moet het dus. Hij bepaalt niet wanneer er gekrauwd wordt, maar dat bepaal ik. Dit is zo aantrekkelijk om op zijn uitnodiging in te gaan!
zie ook En nu.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten