Vandaag kon het dan eindelijk weer eens. Een frisse neus halen buiten. Even wat onwennig, maar daarna toch genieten. Wat heeft dat lang geduurd deze winter. Alle luchtholtes zijn weer gevuld met frisse buitenlucht, de veren zijn fris en de zon heeft vitamine D aan kunnen maken in het lichaan van de vogels.
Het valt me overigens op dat Max wel voorjaarsperikelen vertoont, maar hij is niet agressief naar mij. Hij hangt wel op zijn kooi, of ligt plat te flapperen met zijn vleugels, schreeuwt hard, maar is dan wel klaar. Bij Noa merk ik helemaal niets van al dat voorjaarsgedrag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten