Blauwvoorhoofdamazone

Blauwvoorhoofdamazone

zaterdag 29 september 2012

Luidruchtig

Grapje natuurlijk. Mijn papegaaien zijn eigenlijk maar op bepaalde momenten luidruchtig. Meestal rond zes uur 's avonds. Mogelijk omdat ik dan thuis kom. Verder valt het mij op dat de amazone soms schreeuwt als hij in zijn kooi is. Als hij op de speelboom zit, is dat een stuk minder.
De grijze roodstaart kan krijsen, maar dat is meer uit enthousiasme, en niet zo zeer om aandacht. Ze is dan aan het kletsen en maakt dan van die uithalen. Hieronder een filmpje van Noa, als zij aan het kletsen is.
Al met al, valt het wel mee.


vrijdag 28 september 2012

aanval van de amazone

Ik heb even de kans gekregen de amazone te filmen, terwijl hij weer zo'n uitval maakt. Ik leer zachtjesaan te voortekenen kennen, waardoor ik niet gebeten word. Het is misschien niet helemaal een goed voorbeeld op het filmpje, omdat hij zich misschien nu wat aangevallen voelde, maar zo ziet het er ongeveer uit. Als je te dicht langs hem loopt, terwijl hij daar dan net geen zin in hebt, dan slaat hij toe.

donderdag 27 september 2012

woensdag 26 september 2012

vervolg van En nu....

Af en toe zie ik het helemaal niet meer zitten. Dan denk ik dat het niet zal veranderen. Hoe moet dit ooit weer goed komen? Ik moet Max steeds corrigeren, toespreken. Hij reageert wel goed, maar ik heb zoveel fouten gemaakt, dat ik denk dat het nooit meer goed komt. Ik wil veel, maar moet geduld hebben. Het is heel moeilijk als hij om aandacht schreeuwt en ik hem dat niet kan geven. Het is net als bij kinderen, ze zetten alles in strijd om de aandacht te krijgen. Ik kan en mag hier niet op reageren, maar het is heel erg moeilijk.
Ik heb lang gewacht tot dat Max zelf niet meer zei "koppie krauwen, kroelen, spelen" etc. Toen ben ik opgestaan heb gezegd "Krauwen" en ik heb z'n kop gekrauwd. Dat verliep goed. Zo moet het dus. Hij bepaalt niet wanneer er gekrauwd wordt, maar dat bepaal ik. Dit is zo aantrekkelijk om op zijn uitnodiging in te gaan!

zie ook En nu.

dinsdag 25 september 2012

Daglicht


Daglicht
De grijze roodstaart heeft regelmatig last van kramp in de pootjes, waardoor zij soms ook van haar stokje valt. De dierenarts adviseerde 30 minuten per dag buiten (UV-licht), palmnoten, Sunshine. Ik heb alles geprobeerd, maar het helpt onvoldoende. Ik heb een speciale daglicht spaarlamp aangeschaft en vanaf het moment dat ik weer ben gaan werken, staat de lamp ruim 9 uur aan, dicht boven de zitstok van Noa. In het begin is zij een beetje huiverig voor de lamp, maar sinds gisteren heeft ze er minder schrik van. De lamp is natuurlijk maar een vervanging. De lamp moet 8 uur aan staan, wil hij hetzelfde effect leveren als de zon.   Voor de dagen dat ik niet met haar naar buiten kan is dit misschien wel de oplossing.
Op de website van dierenartsenpraktijk Kanaleneiland heb ik de volgende informatie gehaald: 

Het is van groot belang dat papegaaien profiteren van direct of indirect zonlicht. Als ze niet buiten komen, kunnen zowel lichamelijke als gedragsproblemen verwacht worden. In binnenverblijven wordt geadviseerd om gebruik te maken van een “daglicht lamp”.  




zondag 23 september 2012

Schoonmaken

De kooien schoonmaken is nu niet meer zo'n heikel punt. Maar nu ligt het probleem bij de klimboom. De amazone zit namelijk heel de dag, met uitzonder als we even naar buiten gaan en als hij snel een hapje eet, op zijn klimboom. De speelplaats eens even goed schoonmaken lukt dan niet meer. Ik klaag niet hoor, ik ben al lang blij dat het zo goed gaat de laatste tijd.
Ik lok hem van de speelplaats af door iets lekkers, dan doe ik de kooi op slot, waar na ik de standaard kan schoonmaken. Je snapt het al, dat lokken van zijn standaard duurt soms wel even. Daarom kan je de schoonmaak ook niet zo goed plannen. Vanmorgen had ik het opgegeven en was gaan stofzuigen en dweilen, toen ging meneer wel in zijn kooi en kon ik na het opruimen van de speelboom, weer opnieuw stofzuigen en dweilen. Volgens mij geniet hij van deze interactie.

zaterdag 22 september 2012

Schreeuwen

Ik heb in de twee weken ontdekt dat de Amazone schreeuwt in en op zijn kooi en dat hij dat nauwelijks doet, wanneer hij op zijn klimboom zit. Ik vind het nogal frappant. Vanmiddag ontdekte ik eigenlijk het verschil. Van de week schreef ik al dat ik vind dat hij minder goed eet. Dus gaf ik hem eten en sloot hem op in zijn kooi, zodat hij niet afgeleid werd en rustig zijn pellets op kon eten. Toen ik daarna de kamer verliet, begon hij - geheel tegen wat ik de laatste dagen van hem gewend ben - klaaglijk te schreeuwen. Toen ik terug kwam gaf ik natuurlijk geen aandacht, maar ik zag wel dat hij weer plat op zijn stok zat te schreeuwen. Een half uur later heb ik hem uit de kooi gehaald, en meteen klom hij naar zijn klimstandaard. Als testje verliet ik weer de kamer, en ... je raad het al, er gebeurde niets. Geen geschreeuw, geen geflapper, niets. Ook nu ik dit stukje schrijf, in een andere kamer, geen geschreeuw. Kan toeval zijn, maar toch?

donderdag 20 september 2012

Eten


Misschien heeft het ook wel te maken met de temperatuur die zachtjesaan zakt en de hoeveelheid licht. De amazone lijkt wat rustiger te worden. Maar sinds hij terug is van zijn logeeradres, vind ik hem wat minder goed eten. ’s Avonds liggen er vaak nog brokjes in zijn bakje, terwijl hij niets tussendoor krijgt. Ik zal proberen hem op de weegschaal te zetten, zodat ik ook daar wat meer zicht op heb. Normaal weegt hij zo’n 380 gram. 
Vanmiddag hebben we een kort stukje buiten gelopen en daarna heb ik hem op de weegschaal gezet. 371 gram. Hebben wilgentakken invloed op zijn eetlust?  

woensdag 19 september 2012

Vrijheid

Gisteravond heeft de amazone op zijn klimboom gezeten, terwijl ik niet thuis was. Meestal laat ik ze in de kooi, voor de veiligheid, maar gisteravond ben ik 2 uurtjes weggeweest. Hij zat genoeglijk op zjn klimboom te knagen aan de takken, waardoor ik het niet over mijn hart kon krijgen hem weer op te sluiten. Want vrijheid maakt hem heel gelukkig heb ik ontdekt. Max doet over het algemeen geen ondeugende dingen als hij in huis is, hij knaagt niet aan de bank en gaat ook niet op onderzoek uit. Dit in tegenstelling tot de grijze roodstaart die door het hele huis gaat scharrelen, althans dat doet ze als ik thuis ben. Misschien durft ze dat ook niet als ik er niet ben.
Toen ik later thuis kwam was hij wel heel opgewonden, dat zakte af toen ik hem "even liet". Daarna klom hij zelf in zijn kooi met de woorden "lekker slapen". Ik hem hem welterusten gewenst en zijn oogjes gingen toe.

maandag 17 september 2012

Niet gebeten worden!

Gisteren was het weer zo'n dag. Gewoon een rustige zondag zonder veel bijzonderheden. De amazone heeft gerommeld met zijn takken was over het algemeen rustig. Geen geschreeuw, ook als ik de kamer verliet niet. Prima. Geen klachten. 's Morgens ben ik met de Grijze roodstaart naar het park geweest. Zij heeft voor het eerst op een echte tak in een echt boom gezeten, wel onder protest, want zij houdt niet zo van al dat "natuurlijke".
's Middags is het mijn plan om Max mee te nemen voor een wandeling. 's Middags is hij over het algemeen beter te pruimen. Maar wat gebeurt er, steeds als ik in de buurt kom, dan haalt hij uit. Met zijn flitsende ogen, staart uitgewaaierd probeert hij mijn weg te jagen. Ik waarschuw hem met een streng "nee", en "pas op". Ik laat hem dan even zitten maar na een half uur herhaalt zich dit. Ik laat hem met een streng "stap op" opstappen op de touwring, hij doet dat met één poot (en ik neem naar genoegen mee). Ik weet niet of ik hier fout aan gedaan heb, maar ik had het idee dat ik hem anders zou gaan "breken", en daar voel ik niet veel voor.
Helaas, geen wandeling voor Max, maar ik heb er voor gekozen om me niet te laten bijten!
Later die middag, ik zat al met natte haren en een joggingbroek aan, hoorde ik Max knarsen en zat hij heeft rustig op zijn klimboom. Ik nam meteen het besluit om toch nog naar buiten met hem te gaan. Dat verliep goed. Het blijft opletten dus!

zondag 16 september 2012

Plannen voor de komende tijd

Tja, en dan ga ik weer aan het werk, en de studie vraagt aandacht en de hobby vraagt tijd. Ik wil gaan sporten. Hoe combineer ik dat alles met de nodige aandacht voor mijn papegaaien. Zodra ik thuis kom mogen ze in ieder geval uit hun kooi. Als het nog licht is kunnen we gaan wandelen (lees beweging voor mij en afleiding voor de papegaaien). Frisse lucht is heel belangrijk voor mens en dier. Op mijn vrije dagen ga ik zowiezo naar buiten met ze. Wat mij trouwens ook is opgevallen, is dat de Amazone 's morgens minder goed te benaderen is, 's middags gaat het een stuk beter. Op de foto heeft Max een gedraaid stok voor de hond te pakken, waar hij in kan knagen.

zaterdag 15 september 2012

Overwegingen

Zit aan de koffie de afgelopen tijd te overwegen. Wat was/is er toch gebeurd, waardoor mijn amazone zo naar ging doen. Was het grenzeloos gedrag, hormonen, verveling, te weinig aandacht of te veel aandacht, of mogelijk een combinatie van dit alles. Na een paar kleine ingrepen van mijn kant (niet meer staren, op laten stappen, verrijking, niet meer zoveel in zijn kooi) is er nu een wereld van verschil. Toch kan ik me herinneren dat dit vorig jaar ook na de vakantieperiode zo was, ik bedoel een opleving, waarbij Max minder agressief was. De doorbreking van een patroon is ook een feit. Net als mensen vakantie ervaren als onderbreking, is dat misschien bij papegaaien ook zo. De grijze roodstaart heeft hier overigens geen last van. Meteen na terugkomst volgt zij haar gewone routine weer.
Heeft het te maken met de tijd die ik besteed aan Max, minder gestrest zijn misschien? 

donderdag 13 september 2012

Baas heeft stress, papegaai heeft stress

Vandaag was ik bij de kapper voor een nieuwe coupe. Zij zei dat ik last van haaruitval had en vroeg of ik de laatste tijd wat gestrest was. Ja, eigenlijk wel natuurlijk. Vakantie voorbereidingen, papegaaien wegbrengen, papegaaien die bijten e.d. 
Ik las in Companion parrot handbook dat als er extra stress op het werk of in de thuissituatie is, je moet proberen kalm te blijven in de omgeving van de papegaai, vooral als hij al gedragsprobleem heeft en een incident zo om kan zetten in een patroon. Als het negatieve gedrag wordt beloond door je dramatische respons of een overdreven reactie. Ook kan de vogel door deze negatieve sfeer in huis in een staat van alarm geraken, waardoor het probleem zal intensiveren. 

woensdag 12 september 2012

Verrijking (1)



Vandaag heb ik van mijn amazone niets gehoord. Hij is mee geweest naar het park, waar hij stilletjes van genoten heeft. Eerst netjes opgestapt, zonder problemen. Even een kleine correctie omdat hij uit gewoonte ging grommen.
Uit het park heb ik wat wilgentakjes meegenomen. Toen we thuiskwamen heeft Max de takjes versnipperd. Ik heb de takjes verdeeld tussen de kooien en op een gegeven moment is Max zelfs een takje uit de kooi van Noa gaan pikken.
Wilgentakken bevatten de stof die ook in aspirine voorkomt, salicylzuur. Deze stof heeft een kalmerende en ontstekingsremmende werking. Buiten dat ze er lekker lang mee bezig zijn, heeft het dus ook nog een rustgevende werking. Voor nu, hij zit nog steeds te soezen op Noa's kooi, en Noa zit op de klimboom. Noa heeft nog niet van de takjes gegeten.
Uitzicht, wat natuurlijk heerlijk is voor een huiskamerpapegaai. 


dinsdag 11 september 2012

En nu.....

De vakantie is voorbij en de vogels zijn weer thuis. Mijn plan is om ze de eerste dagen te observeren. Dan dagelijks met de blauwvoorhoofd amazone te oefenen bijvoorbeeld met wie er de leiding heeft in huis. Dat lijkt mij een goed begin. Ik bepaal wanneer er iets gebeurt.
Op het logeeradres is een misverstand ontstaan. De grijze roodstaart mag van mij altijd in de bloemspuit bijten tijdens het douchen. Dat deed zij tijdens de vakantie natuurlijk ook, alleen dat interpreteerde de vakantiebaas als agressief, en zij werd meteen gecorrigeerd. Ik realiseer me dat ik ook met wat ik toesta en niet toesta consequent moet zijn.
Op dit moment zitten ze rustig in de kamer terwijl ik in een andere ruimte aan dit blog werk. Het gaat prima. Vanmorgen heb ik wat fluitjes afgespeeld en met belangstelling volgden ze de geluiden. Maar ja, nu ben ik nog thuis, straks ga ik weer naar mijn werk en heb ik alleen 's avonds tijd. Is er misschien ook sprake van eenzaamheid en/of  verveling?

maandag 10 september 2012

Papegaaien in Rhodos

Papagaaien in Rhodos, ik heb er heel wat gezien, soms onder erbarmlijke omstandigheden. Bijvoorbeeld in een kanariekooi, of in een grote kooi, maar ziek van verveling, gepest door kinderen. Soms stonden zo ook onder de bomen zonder kooi. En ik zag dat deze vogels het wel het meest naar hun zin hadden.
Al werden ze hier in Rhodos zonder uitzondering slecht gevoerd. Allemaal aten ze zonnepitten. Hun veren waren stuk voor stuk rommelig en soms waren ze kaal. Maar vrijheid was wel waar ze het meest van genoten. Van pellets hebben ze hier nooit gehoord. Ook niet van speelgoed, of een andere vorm van verrijking. Maar ik zeg het nogmaals, de papegaaien die vrij op een standaard of iets dergelijks stonden, hadden het wel het leuks.

Dit was wel het meest schrijnende voorbeeld, in een klein kooitje, gepest door kinderen. Het enige wat ik kon doen was die kinderen wegsturen, maar verder niet. Toch zag de grijze roodstaart er wel goed uit. Misschien had hij toch nog een verborgen goed leven!


Deze twee hadden het goed naar hun zin. Tussen de mensen en met elkaar. Lekker schreeuwen. 

Ik wil er nog aan toevoegen dat ik geen waardeoordeel geef. Ik ben ook nog steeds zoekende naar waar mijn vogels zich het beste bij voelen. Maar dit is wat mij het eerst opviel. Dat de vogel die niet in een kooitje zat, wel het meest op zijn gemak was. 

zondag 9 september 2012

Vakantie

Ik ben erg opgelucht. De voorbereidingen zijn goed gegaan. De amazonepapegaai stapte goed, en let op, op mijn hand. Zonder bijten of dreigende houding. Op hun logeeradres, de papegaaien zijn daar heel vaak geweest, is de amazone (gastheer) heel dreigend geworden naar de grijze roodstaart (gastheer). Zij moesten als het ware uit elkaar gehaald worden. Amazones hebben dus ook invloed op elkaar.Het is allemaal goed opgelost, maar ik voel me wel een beetje schuldig. De grijze roodstaarten hebben wel samen gezeten en hebben het ook leuk gehad. Ik merk dat ik door het amazonegedrag weer een beetje van streek raak. Morgen ga ik ze ophalen, maar ik ga me wel goed voorbereiden en me consequent opstellen. 

zaterdag 8 september 2012

Wandelen

Foto, genomen tijdens een wandeling in het Park. Over het wandelen schrijf ik binnenkort meer..

donderdag 6 september 2012

PapegaaiPapegaai


Ik las een stukje op de website van Parrotparrot  over een Senegal. Deze vogel heeft vergelijkbaar gedrag als de Amazonepapegaai. De Senegal is zeer intelligent  die snel de nieuwe regels van het huis in de gaten had. Het is niet makkelijk om je nieuwe houding ten opzichte van de vogel voortdurend door te voeren, maar als het eenmaal lukt, dan ontwikkel je wel een enorme band met zo’n vogel.   Het is mogelijk om agressief partner gedrag nog om te draaien in normaal gedrag, als de eigenaar maar snapt wat er met de vogel aan de hand is. Het zijn geen mensen en we moeten niet verwachten dat zij zich als mensen gaan gedragen. Papegaaien zijn vogels die hun eigen behoeften en wensen hebben en als dat gerespecteerd wordt, dan komt alles weer goed.  

dinsdag 4 september 2012

Consequent (2)


Teveel van het goede is nooit goed. Ik probeer om niet teveel aandacht aan de papegaaien te besteden, ook bijvoorbeeld eens een keer ze niet meteen bij thuiskomst enthousiast te begroeten, maar ze gewoon even te laten. Hiermee leer je ze dat ze niet het allerbelangrijkst zijn. Ze zijn gewone leden van het gezin, niets bijzonders. Ik moet leren ze niet te veel aandacht en liefde te geven. Eigenlijk moet je ook niet de hele tijd naar ze kijken, ze worden daar heel nerveus van. Ik moet ze leren dat alleen ik bepaal wanneer er gekrauwd wordt, gespeeld, gebabbeld enzovoort. Héééél moeilijk. 

zondag 2 september 2012

Slapen


Blijkbaar gaan papegaaien in het land van herkomst “met de kippen op stok”. In onze huiskamers gaan – zodra het donker wordt – de lichten aan en volgt er meestal nog een lange, gezellige avond met de papegaaien. Amazonepapegaaien haken sneller af en zitten meestal rond 10 uur met de kop in de veren, maar grijze roodstaarten zijn nog actief, tot dat het licht uit gaat. En dan nog hoor ik haar vaak nog kwebbelen.  In de natuur slapen papegaaien vaak op een andere plaats, dan waar ze overdag in grote troepen rondtrekken. Ideaal zou het zijn om een slaapkooi te hebben, waar ze vanaf een uurtje of negen ’s avonds rustig kunnen slapen, zonder de geluiden van het gezin. Ik ga hier nog over nadenken, hoe dit te realiseren is in mijn huis. Ik kom hier later op terug.