De titel van deze blog is niet waar. Noa is weer in haar stemming. Ze zit bij mij op de stoel, maar zodra ik een kopje koffie ga inschenken, is het janken geblazen. Noa jankt echt. Haar vleugels hangen half af en ze maakt steeds doordringender het jankgeluid. Dit houdt op zodra ik weer in de stoel zit. Bij de volgende beweging, even iets uit de kast pakken, begint het meteen weer. (Ik zal hier eens een filmpje van opnemen.)
Opstappen en terug in de kooi, levert mij een bloedende hand op, want ze knijpt zodanig in mij vel, dat dit kapot gaat. Ze hangt bijna scheef aan mijn hand geklemd. Ik merk dat ik geirriteerd raak. Hou op, knijp me niet en jank niet zo! Please!
Is dit aangeleerd gedrag, is ze ergens bang voor, er gebeurt niks engs als ik iets uit de kast ga pakken. Geen enge geluiden, flitsen of schaduwen, niets. Wat is er aan de hand. Of speelt ze angst?.......
Ik zet haar op de speelboom, waar ze ook weer erbarmelijk gaat zitten janken. Uiteindelijk concludeer ik dat ik niet veel goeds meer voor haar kan betekenen, dus dan maar vervroegd slapen.
Gezellige avond!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten