Het is opmerkelijk dat deze eerste maand van het jaar heel
goed is verlopen. Ik bedoel daarmee, dat er geen agressie naar mij toe is
geweest. Onder elkaar bakkeleien de grijze roodstaart en de amazone nog wel
regelmatig. Nu ze wat meer samen op de klimboom zitten neemt het ruziën wel
toe. Soms jagen ze elkaar er van af, meestal jaagt Noa Max van de standaard.
Noa klimt ook zelf op de klimstandaard, speelt met het nieuwe speelgoed. Max
zit vaak, ook als ik even afwezig ben, buiten zijn kooi. Hij vindt dat prettig.
Zes uur ’s avonds is voor beiden altijd een luidruchtig moment. Dan zijn
ze druk en schreeuwerig. Het nieuwe speelgoed en de daglichtlamp zijn
deze maand ook geïntroduceerd. Waarom ik het opmerkelijk vind, is dat de kerst
net achter de rug is en het opruimen van de kerstspullen meestal veel onrust
veroorzaken. Die onrust is er zeker wel geweest, maar dat heeft zich niet geuit
in bijten. Voor mezelf kan ik zeggen dat ik wel een paar maal de oordoppen heb
gehanteerd en zodoende de ergste schreeuwen heb kunnen opvangen. Hierdoor zijn
de spanningen niet opgelopen. Nog steeds is het zo dat ik – als ik de kamer
verlaat – zeg dat “ik zo terug ben” en als dat niet al te lang duurt, dan
wachten ze zonder te schreeuwen op mijn terugkomst. Iets waar ik heel gelukkig
mee ben. Door werkzaamheden rond de kooien beter te plannen, heb ik ook veel
onnodige beten kunnen vermijden. Toch loopt het soms nog wel eens anders. Zie
mijn blog van zondag de 27e.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten