Rustig

Het is zo rustig hier met vier papegaaien. Iedere avond vraag ik me weer af wanneer barst het los? Het gebeurt gewoonweg niet. Tuurlijk, ze hebben hun momentjes, maar dat is niets in vergelijking met voorheen. Zouden papegaaien dan werkelijk toch zo gevoelig zijn voor de stemming en de stress van hun baasjes? Ik kan het bijna niet geloven, nog niet althans. Ik geloof ook niet dat ik zonder stress ben. Ieder mens heeft wel even last van spanning. Ik doe een testje. Het ultieme stressmoment voor mij is als ik weer eens mijn inlogcodes kwijt ben. Ik loop dan rood aan, zoek wanhopig naar mijn boekje, maar er gebeurt op papegaaiengebied niks bijzonders. De een strijkt zijn veren, de ander pikt een brokje. Maar dan, als er even later sprake is van echte stress bij mij: wachtwoord is niet goed. Wel dan raak ik blijkbaar echt gestrest en nemen de vogels dat meteen over. Schreeuwend en bijna jankend volgen ze mij gehannes met allerlei geheime plekjes waar ik wachtwoorden noteer. Ik moet voor hen in ieder geval wel echt stress hebben, geen nep. Leerzaam onderzoekje. Mijn oplossing voor dit moment: dit soort klusjes doen als de vogels slapen.