Nu ging het fout, en niet zo'n beetje ook. Eerst 's morgens al. Ik stond met het zweet op het voorhoofd. Eten en drinken uit te delen. Veel geschreeuw. Maar toen, na een vreselijke dag op het werk, word ik ontvangen door een soort brandweersirene van 1 1/2. uur, onafgebroken. Ik kan niet meer. Hier kunnen geen oordoppen tegenop. Het enige wat ik wil is rust, rust en nog eens rust. zodra ik me bewust ben wat er aan de hand is, gaat het iets beter. Eigenlijk zijn papegaaien heksen, die je om kunnen toveren in ellendige wezens. hellup, stil, hellup. Quiet, silance, enfin snavel houden dus. Ik weet niet welke taal Venezuela amazone verstaan, maar iets minder geluid komt ook aan. this is it!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten