Samen een appel eten. Gezellige zondagmiddag met vier papegaaien en het is echt rustig. Ik hoef het huis niet uit te vluchten. Vanmorgen heb ik de kooien en de speelplaats schoongemaakt, ook toen waren ze niet luidruchtig. Wel iets meer opgewonden dan normaal. Ik vraag me echt steeds af of ik degene ben die is veranderd, ben ik reden geweest van zoveel geschreeuw en gebijt? Maar ben ik nu ook reden van alle rust en harmonie in huis? Terwijl ik dit schrijf weet ik ook dat er straks weer een luidruchtig moment zal zijn: etenstijd. Om mezelf te controleren in die omstandigheden, doe ik oordopjes in. Zo reageer ik minder heftig, vaak helemaal niet. Ik constateer een feit: ze zijn druk. Ik loop rustig door de kamer en ben bezig met die dingen die ik doe, ik negeer het geluid gewoon. Blijkbaar is dat voldoende om die luidruchtige momenten niet nog luidruchtiger te maken en ook niet om ze uren te laten duren.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten