Vandaag was er weer een serieuze aanval van de amazone. Ik kon nog nauwelijks wegkomen. Met heel z'n lijf ging hij over tot bijten. Mijn schrikreactie was, hem meteen bestraffend toe te spreken. Dat maakte niet de minste indruk.
Ik ben er gewoon weer ingetrapt. Met zijn meest zachtste stemmetje - en dat klinkt echt zo oprecht lief - zegt hij "lekker buiten spelen". Mijn reactie is dan - en mijn hart smelt - dat ik hem mee wil nemen naar buiten. Zodra ik dichterbij kom, trakteert hij mij op een gerichte aanval.
Ik ben moe, en daarom ben ik minder op mijn hoede. Toch denk ik niet dat dit hormonaal gedrag is, volgens mij is dit een spelletje.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten