Oud en nieuw

Oudjaarsavond gaat gepaard met veel vuurwerk en onrust. Ik probeer altijd zo rustig mogelijk te blijven en het voor de vogels gezellig te maken. Ik zag op het internet een website met tips over vuurwerk en huisdieren. VuurwerkCD Gelukkig zijn ze bij mij niet extreem bang voor vuurwerk.

Ook is het een avond met overwegingen en goede voornemens. Zo met Max en Noa etend van hun walnootje kijk ik terug op het afgelopen jaar. Ik ben in augustus 2012 gestart met dit blog. Ik kan zeggen dat ik veel geleerd heb, bijvoorbeeld van de mensen op het forum van de vrolijke papegaai. Ook heb ik thuis veel zaken veranderd en dingen toegepast. Vooral het schreeuwen als ik de kamer verliet is echt veranderd. Ik moet nog steeds geen uren duren natuurlijk, maar het is gewoon mogelijk om ze een kwartier bijvoorbeeld alleen te laten. Ik probeer ook de vogels zoveel mogelijk vogel te laten zijn (wel natuurlijk huisdieren), maar ik heb afstand gedaan van vroeger, hoe leuk het was, hoe lief Max was, hoe makkelijk hij was e.d. Ik ga steeds meer kijken naar zijn persoonlijkheid, naar zijn lichaamstaal, waarbij ik ook gemakkelijker dingen ook even kan laten zoals het is. Dus niet dat alles zo moet!

Dat zijn mijn voornemens in ieder geval. Niet staren, zichzelf laten zijn en afstand nemen van wat was. Fijne jaarwisseling en alle goeds voor

 

Rangorde

Ik laat de vogels steeds vaker samen op de klimboom zitten. Alhoewel de onderlinge sfeer nog steeds kan dalen tot het vriespunt, betekent het wel dat Max minder de ruimte krijgt om agressief naar mij te zijn. Noa domineert namelijk en jaagt Max weg van de leukste plekjes op de klimboom. Ik vind dat vervelend en ik greep dan in. Ik vind het nog steeds vervelend, het gegrom en gedoe, maar ik grijp nu alleen maar in als het echt te erg wordt. En dat wordt het nooit. Dus ik laat ze het zo'n beetje samen uitzoeken. En dat pakt redelijk goed uit. Max is enkele uren per dag erg op zijn hoede voor Noa, dan heeft hij geen tijd om zich dominant te gedragen naar mij. Ingewikkeld is het wel. Die papegaaien rangorde. Na verloop van tijd zitten ze allebei met de snavel te knarsen en keert de rust terug. De gedwongen gezelligheid duurt niet te lang. Dan mag hij weer tot zichzelf komen en zit Max alleen op de klimboom.
Het is echt grappig te zien hoe de kleine Noa de boel bestiert.

Vredige Kerst

We hebben hier van een vredige Kerst genoten. Max heeft een plekje in de zon opgezocht, Noa speelt met de bal.

Fijne Kerst

Het is Kerst. Het is een moeilijke tijd geweest voor de papegaaien. Ik had weinig tijd voor ze, iedereen is druk,de hele hun zo vertrouwde omgeving staat op stelten door alle kerstversiering, knipperlampjes, en bomen in huis.
Nog even en dan barst het bombardement van oudjaar weer los.
Gisteren had ik vrij, en ik probeerde het voor hen een beetje "als normaal" te houden, zodat ze weer even in de routine komen. Ook krijgen ze een lekkere zoete druif. Met tweede Kerstdag ga ik weg. Ik laat dan de radio aan, zorg voor een lichtje en een lekker snoepstokje.

Kerstboom met papegaaien

Onze kerstboom met papegaaien.

Op onderzoek uit....

Vanmorgen trof ik een lege kooi aan. Gelukkig niets dramatisch hoor. Ik hoefde eigenlijk alleen het spoor van poepjes, snippers en kruimels te volgen om de vermiste papegaai te vinden. Noa heeft zich vannacht uit haar kooi gewurmd en is op onderzoek uitgegaan. En ze liet een spoor van vernieling achter. Aan de onderkant van de bank hing een sliert vulling naar buiten, van de plinten langs de muur waren hapjes genomen en in de keuken was een plastic tas gesneuveld. Overal poepjes. Ik heb de dader terug in haar kooi gezet.
Ik merk al een paar dagen dat Noa haar kooi zat is, 's avonds wandelt ze ook graag zelf door het hele huis. Op zich vind ik het wel leuk, maar ze knaagt overal aan. Bovendien laat ze overal hoopjes achter.
Vandaag heb ik, nadat ik de kooien heb schoongemaakt, alle speelgoed vervangen door iets anders. Ook heb ik een tijdschrift geklemd tussen de stijlen, zodat zij lekker kan scheuren.

kerstshoppen

Met Max naar de Intratuin. Hij vindt het leuk, hij krijgt veel aandacht en het is een oplossing voor als het erg koud is buiten.

Gebruiksaanwijzing (2)

Ok, nog even terugkomend op mijn bericht gisteren. De gebruiksaanwijzing van mijn amazonepapegaai. Langzaam aan, nu mijn handen beginnen te genezen van oude wonden gaat het beter. Ik heb me voorgenomen om eerst onze relatie weer wat te verbeteren. Ik heb deze tip gekregen van iemand op het forum. "Voordat je allerlei leuke dingen ga ondernemen met je amazone, probeer eerst de relatie te verbeteren thuis". Ik heb daar even over nagedacht en mijn plan gewijzigd. Het is rot weer en koud buiten, dus veel wandelen zit er niet in. Ik observeer Max nu stiekempjes (niet staren) en ik herken patronen.

Bijvoorbeeld iedere avond nodigt Max mij vrolijk doch dwingend uit om zijn kop te krauwen. Verleidelijk, maar ik begin er niet aan. Neen. Ik wacht af. Dan gaat hij op één poot zitten, knarst zijn snavel, en krauwt zichzelf. Dat is het moment, waarop ik wacht. Ik sta rustig op, loop naar hem toe, zeg ook dat ik zijn kop ga krauwen, en doe dat ook gewoon. Dat verloopt prima. Dit is tot nu toe wat ik echt bereikt heb.

Gebruiksaanwijzing

Vandaag bedacht ik me dat het zoals het nu gaat, best te doen is. Max is best een leuke papegaai,maar met een gebruiksaanwijzing. En deze gebruiksaanwijzing begin ik heel zachtjes aan door te hebben. Het is nu al laat, maar ik zal binnenkort weer uitgebreid wat schrijven.

 Max geniet van een spruitje.

Kerstfilmpje

So cute!!!

Kerstspeelgoed

Buiten giert de wind om het huis, binnen is het warm en gezellig. Echt een moment om te webwinkelen. Je hoeft de deur niet meer uit!

Bij Northern Parrots is heel leuk kerstspeelgoed voor de vogel te bestellen. Helaas is het onderstaande pakket uitverkocht. Ik hoop dat het nog aangevuld wordt, want het bevat elk wat wils. Iets om op te bijten, te gooien, te rammelen en te ontdekken.

Leuk he????

Gezellige Sinterklaasavond.

Gezellige Sinterklaasavond.

Twee papegaaien zitten op een stokje,

Af en toe nemen zij een slokje.

Als lekkernij krijgen zij geen chocolade of marsepein,

Maar het zal een overheerlijke walnoot zijn.

Als kadootje krijgen ze een ring om in te bijten

Of een grote wilgentak om te splijten

Boze papegaai

Grijze roodstaart papegaaien zijn meestal heel slim. Dat zal iedereen inmiddels wel weten. Maar kunnen ze ook klokkijken. Nou, die van mij wel.
Het gaat haar om de aandacht die ze krijgt, met en name om de hoeveelheid tijd waar ze genoegen mee neemt. Een maal per week ga ik 's avonds ook nog eens de deur uit voor de fotoclub waar ik lid van ben. Op die momenten hebben zij beiden wel aandacht gekregen. Max mag dan ook op zijn klimboom blijven zitten en Noa heeft even op schoot gezeten. Met behoorlijk wat tegenzin laat zij zich weer terug in haar kooi zetten. Als bevroren blijft zij enkele seconden zitten en start dan haar protest. Goed, als ik weg ben, geeft zij het waarschijnlijk wel op. Maar de volgende avond moet ik het bezuren. Ze is flink kattig als je dat van papegaaien kan zeggen. Ze bijt, schreeuwt en geniet nauwelijks van de aandacht die ze krijgt. Met geen enkele vorm van aandacht neemt zij genoegen. Het is eigenlijk een onhandelbaar kind op dat moment.
De volgende dag ben ik meestal thuis en dan is alles weer goed. Echt reuze gezellig, en genoeglijk.

Badplezier

Max geniet van zijn bad.

rechtvaardigen

Wat mij de afgelopen week enorm heeft beziggehouden is hoe kan ik het rechtvaardigen dat ik in mijn huis zulke agressie tolereer van een huisdier? Ik accepteer zowiezo geen agressie in mijn buurt. Ik heb voor een huisdier gekozen, en dat huisdier is soms agressief naar mij. Hoe kan ik dat rechtvaardigen? Misschien omdat mijn amazone soms zegt: "Mijn leven duurt lang, Elke scheiding  is pijnlijk voor mij. Besef dat,  voordat je besluit afstand van mij te doet". 

Heftig he? 

Als ik zover ben dat ik het kan accepteren omdat het bij zijn natuur hoort, heb ik meer rust. Als ik weet dat hij redelijk gelukkig is, kan ik ook verder. Maar dat is allemaal nog niet zover. Als ik dat filmpje zie, over de amazones in vrije vlucht, in mijn ogen zeer gelukkig, dan val ik weer terug in piekeren. 

Lievelieve Max, wat doe ik fout? 

Fly free amazones

Filmpje van amazones in de vrije vlucht. Het is echt genieten voor mens en dier. Ook hier zie je de felle flitsogen van de amazone, waarschijnlijk van opgewondenheid. 

Geen centje pijn vandaag

Vandaag hebben de vogels met glanzende oogjes gekeken naar al mijn activiteiten met het opzetten van een kerstdorpje. Meestal levert al dat gedoe rond hun kooi hen veel stress op, maar vandaag niet. Ik heb het heel rustig gedaan met veel pauzes er tussen en ik heb ze ook betrokken bij het gedoe. 

Ze vinden al die lampjes en glans blijkbaar erg interessant. We zijn niet naar buiten gegaan, het was nu echt heel erg koud. Maar er was voldoende afleiding. 

Takkenwerk

Haal de pleisters maar weer!

Ja hoor, één moment van onoplettendheid, en mogelijk ook een kwestie van even mijn plannen nastreven, en de Amazone hangt al weer in mijn toch al zo getergde rechter hand. Ik wil zo graag het beste voor hem. Dan zie ik dat de zon door komt, en dan denk ik dat het nu het moment is om met Max even naar buiten te gaan. Maar Max denkt daar dan net even heel anders over. Waarom doe ik dit? Ben ik niet het juiste baasje voor hem? Ben ik hardleers? Heb ik eigenlijk te weinig tijd voor papegaaien?

Ik heb uitgehuild bij het forum van de Vrolijke Papegaai. Zij hebben mij geprobeerd gerust te stellen en dat is gedeeltelijk wel gelukt. Een persoon zei dat ze van mening van dat Max wel een moeilijke papegaai leek. Ik heb veel tips gekregen, om de beten in mijn handen te voorkomen. Ik heb een touwring, waar ik hem aan zal laten wennen, en ik ga het proberen met een handdoek om mijn hand. Een persoon zei ook dat ik eerst in huis het vertrouwen weer op moest bouwen en gedrag af moet lezen en dan pas weer naar buiten moet gaan.   Ik ga weer aan de slag!

Eerste resultaten van daglichtlamp

Sinds september heb ik de daglichtlamp geïnstalleerd boven de kooi van de grijze roodstaart. In de winter komen de grijze roodstaarten daglicht te kort, dat betekent concreet dat zij gezondheidsklachten kunnen ontwikkelen. Noa had last van snel brekende veren, geen glans, zere pootjes, maar ook vaak kramp in de poten, waardoor zij van haar stok viel. Nu, na anderhalve maand zijn de eerste resultaten al merkbaar. Noa is in ieder geval niet meer van haar stok gevallen. Er is geen sprake meer van kramp in haar pootjes. Verder vind ik haar veren minder broos, mogelijk is dat niet objectief.
Wat mij verder opvalt is dat zij meer rechtop zit, dus minder met doorgezakte poten. Mogelijk heeft dat ook te maken met haar toenemende zelfvertrouwen.

Ik weet het, Noa heeft een betrekkelijk lange bovensnavel, maar volgens de dierenarts heeft zij daar geen last van bij het eten. De snavel sluit bovendien goed aan op de ondersnavel.
Wat dat zelfvertrouwen betreft, ik probeer dat te bevorderen door niet steeds naar haar te kijken, waardoor ze minder nerveus wordt. Ook vertel ik haar regelmatig dat ze dingen goed doet.

Lekker slapen

Trusten Max

De baas

Hoe zit dat nou. De amazone is agressief tegen mij, maar hij kan het nooit winnen van de grijze roodstaart. Als zij samen op de klimboom zitten, zal Noa (grijze roodstaart) niet rusten voordat zij op het hoogste plekje zit. Vanuit dat plaatje valt ze Max (amazone) dan aan, probeert het serieus te bijten en/of te verjagen. Zodra zij zit, verdwijnt Max naar zijn kooi en durft hij zich nauwelijks nog te bewegen.

Daarna begint het luidruchtig laten horen dat zij de baas is. Hier kan ik dus nog wat van leren. Volgens Steve Martin komt agressie en serieus bijten in de natuur van papegaaien onder elkaar nauwelijks voor. Nu leven amazones en grijze roodstaarten niet eens in het zelfde werelddeel, ze kunnen elkaar dan ook niet tegen komen. Dus zou het zo zijn dat mijn twee papegaaien gedwongen worden elkaar "leuk" te vinden, in een eveneens onnatuurlijke situatie (huiskamer/kooi/klimboom)?  

Verrijking(2)

Het lukt de amazone nog steeds niet om het partje mandarijn uit het buisje te krijgen. Wel een beetje zielig.
Ik ga hem een beetje helpen.

Verrijking(1)

Ik heb in dit speeltje, speciaal gemaakt om lekkere dingetjes in te verbergen, een partje mandarijn gestopt. De amazone is druk bezig met peuteren, om het partje er uit te krijgen.

Grappig filmpje

 

Halloween

Spannende Halloween.

Papegaaien-vriendschap

weinig tijd,toch voldoende aandacht blijven geven

Ik merk het zelf al weer, je bent druk druk druk, en de papegaaien zijn snel sluitstuk op je tijd. Ik ben veel bezig geweest met fotograferen, bewerken van de foto's, afdrukken. Ook beginnen zaken binnenshuis weer extra aandacht te vragen: schoonmaak, kledingkast opruimen voor de winterkleding, enzovoort. Terwijl je zo druk bent, vergeet je de behoefte van de papegaai. Natuurlijk, ze krijgen wel eten, drinken en een schone kooi, maar een spelletje spelen schiet er bij in. Even geen tijd. Ook ben ik meer dan normaal buitenshuis geweest en vooral de grijze roodstaart neemt mij dat niet in dank af. Vaak toont ze dat door zeer beledigd te reageren.
Ik probeer nu weer zoveel mogelijk de normale routine te handhaven. Vaste tijden voor alles en vandaag echt een dagje thuis, of hooguit met één van hen een wandelingetje maken. That's it.

Doorbraakje

Gisterenavond heeft de Amazone weer eens op schoot gezeten. Het voelde weer zo als vanouds. Het maakte mij echt gelukkig. Zouden al mijn inspanningen vruchten af gaan werpen?
Hij zat op zijn klimboom. Ik heb hem eerst even op zijn kop gekrauwd, toen heb ik de grijze roodstaart in haar kooi opgesloten, omdat zij nogal eens voor spanningen kan zorgen. Zij verlaat namelijk haar kooi, om vervolgens tegen de stoel op te klauteren en ook op schoot te komen. Dat wordt dan hommeles.
Hij stapte meteen op en ik heb hem meegenomen. We hebben even zitten krauwen en vervolgens ging hij lekker knarsen met de snavel.
Het maakte mij heel blij.

Einstein en Halloween

Op een boomtak

Oordoppen-dag

Gisteren was het weer zo'n drama. Er wordt zeer luid geschreeuwd en ook al zit ik gewoon in het zicht van de amazone, hij schreeuwt, schreeuwt en doet er nog een tandje bij. Ik heb mijn hulp in noodgevallen er bij gepakt, mijn oordopjes. Anders is het werkelijk niet vol te houden. Vanmiddag wil ik administratie gaan doen, maar ik kan me echt niet concentreren, als ik steeds nageschreeuwd word.
Ik controleer snel mijn blog van de afgelopen weken:
1. ik heb muziek aanstaan
2. ik loop veel heen en weer (opruimen, spullen pakken in andere kamer)
3. het is somber weer
Wat zijn mijn mogelijkheden om het op te lossen.
1. afleiden
2. negeren (bijna onmogelijk, want het voelt zo vijandig dat geschreeuw)
3. Muziek afzetten

Ik ga het proberen.
Ik heb de muziek uit gezet, daarna ging het een stuk beter. Ook het heen en weer lopen, heb ik verminderd. Weer een goede reden om dit blog bij te houden, want ook nu had ik een soort reminder.

samen een appel eten

Winkelen

Tips voor als het wat minder mooi weer is en je toch graag iets met de vogels wilt doen. Vorige weer ging ik met de amazone naar buiten, ongeveer een half uur. De buitentemperatuur was toch aanzienlijk gezakt, waardoor het mij opviel dat Max koude pootjes had toen we thuis kwamen. Een andere mogelijkheid is dan om de papegaai mee te nemen naar een bouwmarkt, tuincentrum of overdekt winkelcentrum. Ze vinden het leuk, zijn even uit huis en hebben veel afleiding.

Ruien

De amazone is in de rui. Overal liggen veren en dwarrelen groene pluisjes. Deze rui zou reden kunnen zijn, dat Max minder hormonaal is. Want rui en voortplanting gaan niet samen. De hormonen spelen een belangrijke rol bij het verenkleed van de papegaaien. Het verenpak verandert, afhankelijk van het seizoen. Mijn plan was om als het vertrouwen tussen de amazone en mij wat verbeterd was, hem weer te knippen. Vrij op een boomtak zitten, was voor hem ook altijd veel lol en plezier. Ik wacht er nu toch maar even mee. Ik ben bang voor bloedveren (dat is een veer die nog niet helemaal uitgegroeid is. Het bloedvat is dan nog open. Als je dan gaat kortwieken, knip je dat vat in feite door, en gaat de veer bloeden.)
Bij het schrijven van dit stukje, zie ik dat ook de grijze roodstaart in de rui is. Dat betekent voor haar altijd dat ze wat knorriger is en niet aangeraakt wil worden. Oppassen geblazen dus.

Oh wat een dag

Echt, ik ben mega sjaggerijnig. Alles loopt anders, niets lukt. Op het werk sorres, in het verkeer. Ook de amazone is aan het muiten. Hij stapt opgewonden rond, en valt aan als hij de kans krijgt. Jammer, dus we kunnen ook niet even naar buiten. Max maar ik ook, knappen daar meestal van op.  De grijze roodstaart  schreeuwt met de meest schelle tonen. Ik besluit alles stop te zetten en rustig te wachten tot het 19 oktober wordt.het

Noodklok papegaaienopvang

NOP Veldhoven luidt de noodklok. Duizenden papegaaien dreigen te verhongeren.

De stichting Nederlandse Opvang voor Papegaaien (NOP papegaaienpark) in Veldhoven heeft nog maar voor een week eten voor haar papegaaien en andere vogels en dieren. NOP heeft een hoge schuldenlast en niet of nauwelijks reserves. Gesprekken met investeerders hebben tijd nodig en die tijd is er niet. Doordat de bezoekersaantallen na de vakantie, vooral doordeweeks, sterk zijn afgenomen, zijn de inkomsten onvoldoende, waardoor er een ernstig liquiditeitstekort is ontstaan om nog langer voer te kunnen kopen voor de vogels, energielasten te voldoen en olie in te slaan voor verwarming. Gesprekken zijn gaande met de gemeente Veldhoven, de dierenbescherming Eindhoven en de bank om uit de impasse te komen.

Op dit moment is er nog maar voor een week voedsel op voorraad en begint de olie op voor de verwarming van de dierverblijven op te raken. Als er niet snel financieel wordt geholpen, dreigen de papegaaien te verhongeren en in de kou te komen. Om de winter door te komen en de schuldenlast terug te brengen, is minimaal € 200.000,-- nodig.

lees meer Papegaaienpark

hoopvol de toekomst in.

Gisteren schreef in over mijn vorderingen de afgelopen periode. Ik denk nu dat zelfs de meest aangepaste, zich goed gedragende, schattige papegaai  je van tijd tot tijd  kopbrekens zal bezorgen. Ik hou echt van Max en kan me het leven zonder hem niet voorstellen ..... maar er zijn momenten waarop ik denk dat ik hem achter het behang kan plakken. Gelukkig gaat deze gedachten snel weer over, maar ik ben wel door een diep dal gegaan de laatste tijd en ook was ik vaak behoorlijk teleurgesteld.
Ik heb ook geleerd het niet al te persoonlijk te nemen, als je gebeten wordt (al blijft dat moeilijk). De zakelijke benadering is in de sfeer en bescherming van je eigen huis en omgeving soms heel moeilijk vast te houden. Maar goed, het lukt.

Evaluatie

Sinds de start van dit blog heb ik heel wat bereikt. Ik weet zeker dat het heeft geholpen dat ik bijna dagelijks dit blog heb bijgehouden. Alles wat ik tegenkwam, waar ik tegenaan liep, wat ik hoorde of wat ik las heb vastgelegd in dit blog. Het is makkelijk terug te lezen door de labels te zoeken. Soms als ik even minder alert was, zocht ik op m'n eigen blog terug hoe het komt dat er een terugval is.
Wat ik tot nu toe bereikt heb:
1. ik ben niet meer gebeten.
2. er wordt niet meer geschreeuwd als ik de kamer even verlaat.
3. er wordt überhaupt minder geschreeuwd.
4. het vertrouwen (van twee kanten) is aanzienlijk verbeterd.

Ik ben er nog lang niet, want het is nu najaar en dat is een relatief "makkelijk" seizoen. De dagen worden korter, de papegaai is in de rui en daarom minder hormonaal en het wordt kouder.

aanval of spel

Vandaag was er weer een serieuze aanval van de amazone. Ik kon nog nauwelijks wegkomen. Met heel z'n lijf ging hij over tot bijten. Mijn schrikreactie was, hem meteen bestraffend toe te spreken. Dat maakte niet de minste indruk.
Ik ben er gewoon weer ingetrapt. Met zijn meest zachtste stemmetje - en dat klinkt echt zo oprecht lief - zegt hij "lekker buiten spelen". Mijn reactie is dan - en mijn hart smelt - dat ik hem mee wil nemen naar buiten. Zodra ik dichterbij kom, trakteert hij mij op een gerichte aanval.
Ik ben moe, en daarom ben ik minder op mijn hoede. Toch denk ik niet dat dit hormonaal gedrag is, volgens mij is dit een spelletje.

Angst

Ik probeer me een voorstelling te maken. De grijze roodstaart schrikt angstig terug als ik met een nagelvijltje speel in haar buurt. Ik wil namelijk haar nagels kunnen vijlen. Om haar langzaam te laten wennen, pak ik iedere keer als zij bij me zit, de vijl en ga er mee spelen. Het is de bedoeling dat ik haar er vertrouwd mee maak en ik probeer te voorkomen dat er een angstreactie ontstaat. Angst is namelijk niet makkelijk te overwinnen. Daarom probeer ik me een voorstelling te maken. Ik haal me een situatie voor de geest waarbij ik echt bang ben, dan ben je wel enigszins gerust te stellen, maar de gevoelens blijven aanwezig. Afleiding helpt, en iets lekkers ook. 

krauwen

Voedsel werp-spel

Verschillende soorten papegaaien spelen dit spel, maar grijze roodstaarten zijn de kampioenen. Ze kunnen gooien met voer naar de andere kant van de kamer.  Als je de grijze voert met fruit en zaadmengsel, dan zitten de vlekken sinaasappel,papaja en kiwi op je tv-screen. of druipt de andijvie van de ventilator aan het plafond, of de gedroogde reepjes wortel hangen slap over de lampenkappen. Hoe meer je klaagt over het gooien met eten, hoe leuker de papegaai het vindt om dit te doen.
Direct na het stofzuigen, knarsen mijn voeten alweer over de vloer, omdat er pellets door de kamer vliegen. Overal vind ik ze terug. Door het hele huis.
De amazone speelt dit spel (gelukkig) niet. Hij heeft een andere liefhebberij.  Hij eet de pellets meestal meteen op.

Actie, drama....

Tijdens de zondagse wandeling ben je snel geneigd naar rustige plekjes te zoeken, vaak omdat je daar zelf behoefte aan hebt. Je dagelijkse leven is al druk genoeg. Maar de amazone snakt naar actie. Hoe drukker hoe liever. Herrie, muziek, kindergeschreeuw bij speelplaatsen, drukte bij festivals. Ze leven helemaal op. Hoemeer er te zien is, hoe leuker de amazone dat vindt. Hij houdt immers van drama. Thuis ziet hij de gewone dingen, die hem na enige tijd wel gestolen kunnen worden, maar buiten moet de actie zijn. Kortom, er moet voor hem ook wat te beleven zijn.

Baas weg, schreeuwen!

Jaren zal ik met dit probleem. Mijn valkparkiet is daarmee gestart, daarna heeft de amazone het overgenomen en uiteraard deed de grijze roodstaart lustig mee. Schreeuwen zodra ik maar eventjes de kamer verliet. Eerlijk waar, gek werd ik daarvan. Ik heb heel veel geprobeerd. Niets mocht een langdurig resultaat hebben. Mogelijk omdat ik zelf na verloop van tijd vergat te prijzen als zij eens niet schreeuwden.
Toen liep ik tegen het boek aan "de papegaai die dacht dat ze een hond was" van Nancy Ellis-Bell. Zij beschrijft haar ervaringen met een wildvang Ara. Zijn schrijft dat ze met deze vogel om wilde gaan op basis van fair play. Dat sprak me aan. Duidelijk en eerlijk zijn en aangeven wat je gaat doen, zodat de papegaai leert je gedrag met je woorden te combineren.
Dit was bij mij thuis een succesformule. Steeds hield ik dit in mijn achterhoofd: fair play. Seconde voor halve minuten verdween ik uit zicht, maar steeds met de woorden "ik ben zo terug", "ik kom vanmiddag terug", als ik wat langer weg zou blijven. In eerste instantie hadden ze niet eens de kans om te schreeuwen, want dan was ik al weer en prees ze enthousiast. Steeds duurde de tijdspoze langer. En nu na maanden kan ik zeggen, het is gelukt. Ik kan nu langere tijd, bijvoorbeeld een kwartier, de kamer verlaten, zonder dat ze me hor en dol maken van het schreeuwen.

Amazone neemt een bad

Max geniet van zijn bad, Wel moet ik de stofzuiger aanzetten, dat stimuleert hem om in zijn drinkbakje te gaan wassen. Vandaar de herrie op de achtergrond. Ik spray met een fijne bloemspuit, zodat hij helemaal nat wordt.

Vogeldag

Natuurlijk heb ik vandaag mijn papegaaien extra verwend. Allereerst met wat extra aandacht en ook met "wat lekkers".
De grijze roodstaart is mee geweest om het "lekkers" uit te zoeken. We zijn naar het tuincentrum geweest, en zoals je ziet, geniet ze er van. Op een gegeven moment werd er gezaagd en geboord en daar schrok ze van. Meteen fladderde ze weg, maar ach, ik had haar ook zo weer te pakken.


De amazone was nog niet zo in de mood. Met flitsende ogen en een waaierstaart durfde ik hem niet mee te nemen. Het lekkers heeft hij wel tevreden (nadat hij al zijn brokjes op had) in ontvangst genomen en hij heeft er ook van gesnoept.
Om echt Dierendag te vieren, of er iets aan te doen, maak ik geld over naar Brooke Hospital. 

Max met schatkistje

 

Goedemorgen is goedenacht geworden.

De amazone heeft jarenlang de gewoonte gehad, de hele buurt goedemorgen te wensen. Dit deed hij door een paar enorme schreeuwen te geven. Dit is een bekend verschijnsel bij amazones.   Sinds een paar dagen heeft hij de boel omgedraaid, en trekt nu alle registers open net voordat hij gaat slapen. Mijn indruk is dat dit opgewonden gedrag is, wat begint met wat kleine geluiden, waaierstaart, en eindigt in een paar luide schreeuwen. Ik probeer hem wat af te leiden voordat het echte geschreeuw begint. Ik ga een liedje zingen, in mijn handen klappen en enthousiast zeggen dat hij gaat slapen. Op deze manier probeer ik dit gedrag weer te keren. En dat lukt ook echt. Verbaast kijkt hij naar mijn bewegingen. En hij is stilllllll.

Gewoonte of ….

Het valt hij op dat de amazone altijd hetzelfde reageert tijdens de wandeling. De amazone gaat mee in een reiskooi met daarin de touw om op te zitten. Zodra we buiten zijn, draait hij zich zodanig dat hij met zijn rug tegen de looprichting in zit.  Opmerkelijk, want zodra ik de kooi in de andere hand over pak, draait hij zich echt consequent om. Blijkbaar vindt hij het prettig om die kant op te kijken. Eerst dacht ik dat het te maken had met de wind, maar ook al blaast de wind tegen zijn veren in, hij blijft draaien. Grappig. 

Luidruchtig

Grapje natuurlijk. Mijn papegaaien zijn eigenlijk maar op bepaalde momenten luidruchtig. Meestal rond zes uur 's avonds. Mogelijk omdat ik dan thuis kom. Verder valt het mij op dat de amazone soms schreeuwt als hij in zijn kooi is. Als hij op de speelboom zit, is dat een stuk minder.
De grijze roodstaart kan krijsen, maar dat is meer uit enthousiasme, en niet zo zeer om aandacht. Ze is dan aan het kletsen en maakt dan van die uithalen. Hieronder een filmpje van Noa, als zij aan het kletsen is.
Al met al, valt het wel mee.

aanval van de amazone

Ik heb even de kans gekregen de amazone te filmen, terwijl hij weer zo'n uitval maakt. Ik leer zachtjesaan te voortekenen kennen, waardoor ik niet gebeten word. Het is misschien niet helemaal een goed voorbeeld op het filmpje, omdat hij zich misschien nu wat aangevallen voelde, maar zo ziet het er ongeveer uit. Als je te dicht langs hem loopt, terwijl hij daar dan net geen zin in hebt, dan slaat hij toe.

Filmpje Goodbird inc

Een interessante website Goodbirdinc, waar ik veel informatie vandaan haal.

vervolg van En nu....

Af en toe zie ik het helemaal niet meer zitten. Dan denk ik dat het niet zal veranderen. Hoe moet dit ooit weer goed komen? Ik moet Max steeds corrigeren, toespreken. Hij reageert wel goed, maar ik heb zoveel fouten gemaakt, dat ik denk dat het nooit meer goed komt. Ik wil veel, maar moet geduld hebben. Het is heel moeilijk als hij om aandacht schreeuwt en ik hem dat niet kan geven. Het is net als bij kinderen, ze zetten alles in strijd om de aandacht te krijgen. Ik kan en mag hier niet op reageren, maar het is heel erg moeilijk.
Ik heb lang gewacht tot dat Max zelf niet meer zei "koppie krauwen, kroelen, spelen" etc. Toen ben ik opgestaan heb gezegd "Krauwen" en ik heb z'n kop gekrauwd. Dat verliep goed. Zo moet het dus. Hij bepaalt niet wanneer er gekrauwd wordt, maar dat bepaal ik. Dit is zo aantrekkelijk om op zijn uitnodiging in te gaan!

zie ook En nu.

Daglicht

Daglicht

De grijze roodstaart heeft regelmatig last van kramp in de pootjes, waardoor zij soms ook van haar stokje valt. De dierenarts adviseerde 30 minuten per dag buiten (UV-licht), palmnoten, Sunshine. Ik heb alles geprobeerd, maar het helpt onvoldoende. Ik heb een speciale daglicht spaarlamp aangeschaft en vanaf het moment dat ik weer ben gaan werken, staat de lamp ruim 9 uur aan, dicht boven de zitstok van Noa. In het begin is zij een beetje huiverig voor de lamp, maar sinds gisteren heeft ze er minder schrik van. De lamp is natuurlijk maar een vervanging. De lamp moet 8 uur aan staan, wil hij hetzelfde effect leveren als de zon.   Voor de dagen dat ik niet met haar naar buiten kan is dit misschien wel de oplossing.

Op de website van dierenartsenpraktijk Kanaleneiland heb ik de volgende informatie gehaald: 

Het is van groot belang dat papegaaien profiteren van direct of indirect zonlicht. Als ze niet buiten komen, kunnen zowel lichamelijke als gedragsproblemen verwacht worden. In binnenverblijven wordt geadviseerd om gebruik te maken van een “daglicht lamp”.  

Schoonmaken

De kooien schoonmaken is nu niet meer zo'n heikel punt. Maar nu ligt het probleem bij de klimboom. De amazone zit namelijk heel de dag, met uitzonder als we even naar buiten gaan en als hij snel een hapje eet, op zijn klimboom. De speelplaats eens even goed schoonmaken lukt dan niet meer. Ik klaag niet hoor, ik ben al lang blij dat het zo goed gaat de laatste tijd.
Ik lok hem van de speelplaats af door iets lekkers, dan doe ik de kooi op slot, waar na ik de standaard kan schoonmaken. Je snapt het al, dat lokken van zijn standaard duurt soms wel even. Daarom kan je de schoonmaak ook niet zo goed plannen. Vanmorgen had ik het opgegeven en was gaan stofzuigen en dweilen, toen ging meneer wel in zijn kooi en kon ik na het opruimen van de speelboom, weer opnieuw stofzuigen en dweilen. Volgens mij geniet hij van deze interactie.

Schreeuwen

Ik heb in de twee weken ontdekt dat de Amazone schreeuwt in en op zijn kooi en dat hij dat nauwelijks doet, wanneer hij op zijn klimboom zit. Ik vind het nogal frappant. Vanmiddag ontdekte ik eigenlijk het verschil. Van de week schreef ik al dat ik vind dat hij minder goed eet. Dus gaf ik hem eten en sloot hem op in zijn kooi, zodat hij niet afgeleid werd en rustig zijn pellets op kon eten. Toen ik daarna de kamer verliet, begon hij - geheel tegen wat ik de laatste dagen van hem gewend ben - klaaglijk te schreeuwen. Toen ik terug kwam gaf ik natuurlijk geen aandacht, maar ik zag wel dat hij weer plat op zijn stok zat te schreeuwen. Een half uur later heb ik hem uit de kooi gehaald, en meteen klom hij naar zijn klimstandaard. Als testje verliet ik weer de kamer, en ... je raad het al, er gebeurde niets. Geen geschreeuw, geen geflapper, niets. Ook nu ik dit stukje schrijf, in een andere kamer, geen geschreeuw. Kan toeval zijn, maar toch?

Rommelmaker

Eten

Misschien heeft het ook wel te maken met de temperatuur die zachtjesaan zakt en de hoeveelheid licht. De amazone lijkt wat rustiger te worden. Maar sinds hij terug is van zijn logeeradres, vind ik hem wat minder goed eten. ’s Avonds liggen er vaak nog brokjes in zijn bakje, terwijl hij niets tussendoor krijgt. Ik zal proberen hem op de weegschaal te zetten, zodat ik ook daar wat meer zicht op heb. Normaal weegt hij zo’n 380 gram. 

Vanmiddag hebben we een kort stukje buiten gelopen en daarna heb ik hem op de weegschaal gezet. 371 gram. Hebben wilgentakken invloed op zijn eetlust?  

Vrijheid

Gisteravond heeft de amazone op zijn klimboom gezeten, terwijl ik niet thuis was. Meestal laat ik ze in de kooi, voor de veiligheid, maar gisteravond ben ik 2 uurtjes weggeweest. Hij zat genoeglijk op zjn klimboom te knagen aan de takken, waardoor ik het niet over mijn hart kon krijgen hem weer op te sluiten. Want vrijheid maakt hem heel gelukkig heb ik ontdekt. Max doet over het algemeen geen ondeugende dingen als hij in huis is, hij knaagt niet aan de bank en gaat ook niet op onderzoek uit. Dit in tegenstelling tot de grijze roodstaart die door het hele huis gaat scharrelen, althans dat doet ze als ik thuis ben. Misschien durft ze dat ook niet als ik er niet ben.
Toen ik later thuis kwam was hij wel heel opgewonden, dat zakte af toen ik hem "even liet". Daarna klom hij zelf in zijn kooi met de woorden "lekker slapen". Ik hem hem welterusten gewenst en zijn oogjes gingen toe.

Niet gebeten worden!

Gisteren was het weer zo'n dag. Gewoon een rustige zondag zonder veel bijzonderheden. De amazone heeft gerommeld met zijn takken was over het algemeen rustig. Geen geschreeuw, ook als ik de kamer verliet niet. Prima. Geen klachten. 's Morgens ben ik met de Grijze roodstaart naar het park geweest. Zij heeft voor het eerst op een echte tak in een echt boom gezeten, wel onder protest, want zij houdt niet zo van al dat "natuurlijke".
's Middags is het mijn plan om Max mee te nemen voor een wandeling. 's Middags is hij over het algemeen beter te pruimen. Maar wat gebeurt er, steeds als ik in de buurt kom, dan haalt hij uit. Met zijn flitsende ogen, staart uitgewaaierd probeert hij mijn weg te jagen. Ik waarschuw hem met een streng "nee", en "pas op". Ik laat hem dan even zitten maar na een half uur herhaalt zich dit. Ik laat hem met een streng "stap op" opstappen op de touwring, hij doet dat met één poot (en ik neem naar genoegen mee). Ik weet niet of ik hier fout aan gedaan heb, maar ik had het idee dat ik hem anders zou gaan "breken", en daar voel ik niet veel voor.
Helaas, geen wandeling voor Max, maar ik heb er voor gekozen om me niet te laten bijten!
Later die middag, ik zat al met natte haren en een joggingbroek aan, hoorde ik Max knarsen en zat hij heeft rustig op zijn klimboom. Ik nam meteen het besluit om toch nog naar buiten met hem te gaan. Dat verliep goed. Het blijft opletten dus!

Plannen voor de komende tijd

Tja, en dan ga ik weer aan het werk, en de studie vraagt aandacht en de hobby vraagt tijd. Ik wil gaan sporten. Hoe combineer ik dat alles met de nodige aandacht voor mijn papegaaien. Zodra ik thuis kom mogen ze in ieder geval uit hun kooi. Als het nog licht is kunnen we gaan wandelen (lees beweging voor mij en afleiding voor de papegaaien). Frisse lucht is heel belangrijk voor mens en dier. Op mijn vrije dagen ga ik zowiezo naar buiten met ze. Wat mij trouwens ook is opgevallen, is dat de Amazone 's morgens minder goed te benaderen is, 's middags gaat het een stuk beter. Op de foto heeft Max een gedraaid stok voor de hond te pakken, waar hij in kan knagen.

Overwegingen

Zit aan de koffie de afgelopen tijd te overwegen. Wat was/is er toch gebeurd, waardoor mijn amazone zo naar ging doen. Was het grenzeloos gedrag, hormonen, verveling, te weinig aandacht of te veel aandacht, of mogelijk een combinatie van dit alles. Na een paar kleine ingrepen van mijn kant (niet meer staren, op laten stappen, verrijking, niet meer zoveel in zijn kooi) is er nu een wereld van verschil. Toch kan ik me herinneren dat dit vorig jaar ook na de vakantieperiode zo was, ik bedoel een opleving, waarbij Max minder agressief was. De doorbreking van een patroon is ook een feit. Net als mensen vakantie ervaren als onderbreking, is dat misschien bij papegaaien ook zo. De grijze roodstaart heeft hier overigens geen last van. Meteen na terugkomst volgt zij haar gewone routine weer.
Heeft het te maken met de tijd die ik besteed aan Max, minder gestrest zijn misschien? 

America's Got Talent - Echo of Animal Gardens - Top 48 - Season 6

Geniet van deze amazone. Zo leuk.

Baas heeft stress, papegaai heeft stress

Vandaag was ik bij de kapper voor een nieuwe coupe. Zij zei dat ik last van haaruitval had en vroeg of ik de laatste tijd wat gestrest was. Ja, eigenlijk wel natuurlijk. Vakantie voorbereidingen, papegaaien wegbrengen, papegaaien die bijten e.d. 
Ik las in Companion parrot handbook dat als er extra stress op het werk of in de thuissituatie is, je moet proberen kalm te blijven in de omgeving van de papegaai, vooral als hij al gedragsprobleem heeft en een incident zo om kan zetten in een patroon. Als het negatieve gedrag wordt beloond door je dramatische respons of een overdreven reactie. Ook kan de vogel door deze negatieve sfeer in huis in een staat van alarm geraken, waardoor het probleem zal intensiveren. 

Verrijking (1)

Vandaag heb ik van mijn amazone niets gehoord. Hij is mee geweest naar het park, waar hij stilletjes van genoten heeft. Eerst netjes opgestapt, zonder problemen. Even een kleine correctie omdat hij uit gewoonte ging grommen.
Uit het park heb ik wat wilgentakjes meegenomen. Toen we thuiskwamen heeft Max de takjes versnipperd. Ik heb de takjes verdeeld tussen de kooien en op een gegeven moment is Max zelfs een takje uit de kooi van Noa gaan pikken.
Wilgentakken bevatten de stof die ook in aspirine voorkomt, salicylzuur. Deze stof heeft een kalmerende en ontstekingsremmende werking. Buiten dat ze er lekker lang mee bezig zijn, heeft het dus ook nog een rustgevende werking. Voor nu, hij zit nog steeds te soezen op Noa's kooi, en Noa zit op de klimboom. Noa heeft nog niet van de takjes gegeten.

Uitzicht, wat natuurlijk heerlijk is voor een huiskamerpapegaai. 

En nu.....

De vakantie is voorbij en de vogels zijn weer thuis. Mijn plan is om ze de eerste dagen te observeren. Dan dagelijks met de blauwvoorhoofd amazone te oefenen bijvoorbeeld met wie er de leiding heeft in huis. Dat lijkt mij een goed begin. Ik bepaal wanneer er iets gebeurt.
Op het logeeradres is een misverstand ontstaan. De grijze roodstaart mag van mij altijd in de bloemspuit bijten tijdens het douchen. Dat deed zij tijdens de vakantie natuurlijk ook, alleen dat interpreteerde de vakantiebaas als agressief, en zij werd meteen gecorrigeerd. Ik realiseer me dat ik ook met wat ik toesta en niet toesta consequent moet zijn.
Op dit moment zitten ze rustig in de kamer terwijl ik in een andere ruimte aan dit blog werk. Het gaat prima. Vanmorgen heb ik wat fluitjes afgespeeld en met belangstelling volgden ze de geluiden. Maar ja, nu ben ik nog thuis, straks ga ik weer naar mijn werk en heb ik alleen 's avonds tijd. Is er misschien ook sprake van eenzaamheid en/of  verveling?

Papegaaien in Rhodos

Papagaaien in Rhodos, ik heb er heel wat gezien, soms onder erbarmlijke omstandigheden. Bijvoorbeeld in een kanariekooi, of in een grote kooi, maar ziek van verveling, gepest door kinderen. Soms stonden zo ook onder de bomen zonder kooi. En ik zag dat deze vogels het wel het meest naar hun zin hadden.
Al werden ze hier in Rhodos zonder uitzondering slecht gevoerd. Allemaal aten ze zonnepitten. Hun veren waren stuk voor stuk rommelig en soms waren ze kaal. Maar vrijheid was wel waar ze het meest van genoten. Van pellets hebben ze hier nooit gehoord. Ook niet van speelgoed, of een andere vorm van verrijking. Maar ik zeg het nogmaals, de papegaaien die vrij op een standaard of iets dergelijks stonden, hadden het wel het leuks.

Dit was wel het meest schrijnende voorbeeld, in een klein kooitje, gepest door kinderen. Het enige wat ik kon doen was die kinderen wegsturen, maar verder niet. Toch zag de grijze roodstaart er wel goed uit. Misschien had hij toch nog een verborgen goed leven!

Deze twee hadden het goed naar hun zin. Tussen de mensen en met elkaar. Lekker schreeuwen. 

Ik wil er nog aan toevoegen dat ik geen waardeoordeel geef. Ik ben ook nog steeds zoekende naar waar mijn vogels zich het beste bij voelen. Maar dit is wat mij het eerst opviel. Dat de vogel die niet in een kooitje zat, wel het meest op zijn gemak was. 

Vakantie

Ik ben erg opgelucht. De voorbereidingen zijn goed gegaan. De amazonepapegaai stapte goed, en let op, op mijn hand. Zonder bijten of dreigende houding. Op hun logeeradres, de papegaaien zijn daar heel vaak geweest, is de amazone (gastheer) heel dreigend geworden naar de grijze roodstaart (gastheer). Zij moesten als het ware uit elkaar gehaald worden. Amazones hebben dus ook invloed op elkaar.Het is allemaal goed opgelost, maar ik voel me wel een beetje schuldig. De grijze roodstaarten hebben wel samen gezeten en hebben het ook leuk gehad. Ik merk dat ik door het amazonegedrag weer een beetje van streek raak. Morgen ga ik ze ophalen, maar ik ga me wel goed voorbereiden en me consequent opstellen. 

Wandelen

Foto, genomen tijdens een wandeling in het Park. Over het wandelen schrijf ik binnenkort meer..

PapegaaiPapegaai

Ik las een stukje op de website van Parrotparrot  over een Senegal. Deze vogel heeft vergelijkbaar gedrag als de Amazonepapegaai. De Senegal is zeer intelligent  die snel de nieuwe regels van het huis in de gaten had. Het is niet makkelijk om je nieuwe houding ten opzichte van de vogel voortdurend door te voeren, maar als het eenmaal lukt, dan ontwikkel je wel een enorme band met zo’n vogel.   Het is mogelijk om agressief partner gedrag nog om te draaien in normaal gedrag, als de eigenaar maar snapt wat er met de vogel aan de hand is. Het zijn geen mensen en we moeten niet verwachten dat zij zich als mensen gaan gedragen. Papegaaien zijn vogels die hun eigen behoeften en wensen hebben en als dat gerespecteerd wordt, dan komt alles weer goed.  

Consequent (2)

Teveel van het goede is nooit goed. Ik probeer om niet teveel aandacht aan de papegaaien te besteden, ook bijvoorbeeld eens een keer ze niet meteen bij thuiskomst enthousiast te begroeten, maar ze gewoon even te laten. Hiermee leer je ze dat ze niet het allerbelangrijkst zijn. Ze zijn gewone leden van het gezin, niets bijzonders. Ik moet leren ze niet te veel aandacht en liefde te geven. Eigenlijk moet je ook niet de hele tijd naar ze kijken, ze worden daar heel nerveus van. Ik moet ze leren dat alleen ik bepaal wanneer er gekrauwd wordt, gespeeld, gebabbeld enzovoort. Héééél moeilijk. 

Slapen

Blijkbaar gaan papegaaien in het land van herkomst “met de kippen op stok”. In onze huiskamers gaan – zodra het donker wordt – de lichten aan en volgt er meestal nog een lange, gezellige avond met de papegaaien. Amazonepapegaaien haken sneller af en zitten meestal rond 10 uur met de kop in de veren, maar grijze roodstaarten zijn nog actief, tot dat het licht uit gaat. En dan nog hoor ik haar vaak nog kwebbelen.  In de natuur slapen papegaaien vaak op een andere plaats, dan waar ze overdag in grote troepen rondtrekken. Ideaal zou het zijn om een slaapkooi te hebben, waar ze vanaf een uurtje of negen ’s avonds rustig kunnen slapen, zonder de geluiden van het gezin. Ik ga hier nog over nadenken, hoe dit te realiseren is in mijn huis. Ik kom hier later op terug. 

Ara

Foto genomen tijdens de Rhoonse Dierendag.

Kritische benadering

Dierendag in Rhoon bezocht, waarbij ik een korte lezing van Jan Hooimeijer, vogelarts van de 

Kliniek voor Vogels bijwoonde. Hij gaf informatie over de achtergronden van papegaaien en parkieten en veel voorkomende gezondheidsproblemen en gedragsproblemen. Hij is erg kritisch, maar door die kritische benadering van interactie mens/dier, ben ik wel anders naar mezelf in combinatie met de papegaaien gaan kijken. Het heeft mij geholpen. Ik zal daar later nog op terug komen.  Interessante informatie is te vinden op zijn website.

De grijze roodstaart is mee geweest, in de reiskooi weliswaar, maar al snel was ik overgehaald om haar er uit te laten. Zij heeft nadat ze even moest wennen, genoten van de dag. 

De grijze roodstaart zit bij deze mevrouw. Ik heb net van haar een demonstratie gehad "nagels verzorgen bij papegaaien".

Ara's in Blijdorp

Foto, genomen tijdens de vrije vlucht show in diergaarde Blijdorp.

Goed en slecht

Vogels hebben geen idee of ze goed of slecht doen, ze zijn zogenaamd amoreel. Ze voelen geen spijt als zij een hap hebben genomen uit de bank of iets dergelijks. Ze schamen zich ook niet als ze geen goed gedrag hebben getoond. Ze zijn wat ze zijn, tam, liefdevolle en betrouwbare dieren. Liefde en respect moet worden verdiend – dit zal niet lukken in een dag, een week, of misschien zelfs een maand, maar het zal komen.

Gelukkige papegaai

Hoe krijg ik een gelukkige papegaai? Dat is mijn alomvattende vraag. Ik ben steeds verschillende details aan het uitzoeken en beschrijven, maar de vraag is natuurlijk, hoe krijg ik ze gelukkig. Ik realiseer me dat ze veel alleen zijn omdat ik een drukke baan heb. Zij hebben speeltjes, die ik vaak afwissel. Maar voldoen die aan hun avontuurlijke karakter? Soms verstop ik wat voer, of ze krijgen papier om te scheuren, maar avontuur?

Mijn voornemen is om de Amazonepapegaai op een touwring te leren opstappen, zodat mijn handen wat veiliger zijn. Dat is de eerste belangrijke stap. Als ik dat voor elkaar krijg, dan kan ik hem ook weer meenemen naar andere ruimtes in huis en uiteindelijk weer mee naar het park voor een wandeling.

Dus: opstappen op touwring, woord leren “telefoon”, fluiten. En echt quality time plannen.  

De grijze roodstaart is makkelijker mee te nemen, dat ga ik dagelijks proberen.

Kortom, het hebben van papegaaien is niet een hobby, maar een manier van leven. 

Zingende amazonepapegaai

Je gelooft het bijna niet, maar omdat amazones gek zijn op muziek, vooral opera-achtige zang vinden ze mooi, doen ze dit dan ook relatief gemakkelijk na. Geniet er van.

Wandelen.

Wandelen, het lijkt zo op niks. Maar vanmiddag zat ik met tranen in de ogen in het park, samen met Max. Nog wel in een reiskooi, maar toch, ik was weer buiten met hem. Ik was zo ontroerd om te zien hoe nerveus hij eigenlijk was. Voordat hij in zijn mandje zat, terwijl hij er vroeger van genoot. Hij trilde helemaal van spanning. Ik heb hem in het mandje gelokt met een walnootje, maar uiteindelijk stapte hij toch op en kon ik hem in de mand zetten. We hebben beiden genoten van het moment.

Op de website van kliniek voor vogels las ik dat een wandeling buiten voor iedere papegaai goed is, maar zeker voor een papegaai met "gedragproblemen". Het voelde inderdaad heel goed om zo een half uurtje buiten te zijn en de vogels te horen stjilpen. Ook de grijze roodstaart genoot met volle teugen.  

Warmte

De warmte neemt toe, het broedgedrag neemt ook toe. Gisteravond wilde de Amazonepapegaai niet in zijn kooi om te gaan slapen. In het stikdonker zat hij op zijn kooi en als ik in de buurt kwam, zette hij al zijn veren uit en probeerde mij weg te jagen. Het was ongeveer 27 graden in de kamer en dat al enige dagen. Dit is dus ook een aandachtspunt.

We hebben aan het begin van de avond nog wel “woorden leren” gedaan, waarbij ik de telefoon laat zien, geluiden maak en “telefoon” zeg. Hij is dan attent, maar nog niet aan het praten. Hij zegt zijn eigen woorden nog.

Spelletjes

Van een vriendin kreeg ik de tip om als een soort interactie te fluiten met de papegaaien. Helaas komt er bij mij alleen maar een schor geluid uit. Op het internet heb ik wat whistles gedownload, die gebruik ik nu om ze van iets ongewenst af te leiden. Ook heb ik een App met whistles op mijn telefoon. Je ziet dat zij hun oortjes spitsen, met een scheef kopje luisteren, en al snel fluiten ze het wijsje na.

Kiekeboe, kan ook altijd veilig, zelfs in de meest agressieve tijden.

Woorden leren in combinatie met het voorwerp tonen, heeft ook altijd de belangstelling. Ik heb een speelgoedtelefoontje. Ik houd dit in mijn hand en noem het dan telefoon. Als ze dit doorhebben, kan ik ook nog de kleur noemen, of bijvoorbeeld een vraag stellen: Wat is dit?